متصدیان امور پاسخگویی 

جلالت و عظمت ابوالحسن ضراب اصفهاني

نام وي «يعقوب» و نام پدرش «يوسف» ، معروف به «ضراب غساني» کنيه اش «ابوالحسن ومشهور به «ابوالحسن اصفهاني است.
گرچه در کتابهاي رجال نامي از او به ميان نيامده ، ليکن از بزرگان شيعه و شيفتگان حضرت رسالت و اهل بيت عصمت و طهارت ، صلوات الله عليهم اجمعين بوده و با کنکاش مختصر در همين واقعه تشرف ، عظمت و جلالت ايشان از جهاتي ، روشن مي شود:

اول : گرچه نامي از ابوالحسن ضراب اصفهاني در کتابهاي رجال که در دست ماست برده نشده ، ليکن اگر شخصيت مهم و سرشناسي نبود چنان که گفتيم ، جناب اشعري از قم به اصفهان براي شنيدن واقعه تشرف او به اصفهان سفر نمي کرد و واقعه تشرف او را با ذکر اسم وي و پدرش و ذکر لقب براي علماي حاضر در کاشان نقل نمي نمود ، بنابراين همينکه نام و نام پدر ايشان را مي برد ، و آن واقعه را با تمام جزئيات ، نقل مي کند دليل آنست که جناب ابوالحسن اصفهاني در نزد دانشمندان و محدثان شيعه ، شناخته شده است.

دوم : از کلام جناب ابوالحسن که مي فرمايد: «من در سال 281 ق. با عده اي از مخالفان به حج سفر کردم…» معلوم مي شود که ايشان از شيعيان پاک و مخلص بوده زيرا از اهل سنت به مخالفان در مذهب ، ياد مي کند و از اينکه امام زمان ، صلوات الله عليه به او مي فرمايد :
… با همراهان خود با خشونت رفتار نکن و با آنان گفتگوي مذهبي نکن و با آنها مدارا کن ، زيرا آنها دشمن تو هستند.
و اين که ابوالحسن ميگويد : مراد از همراهان چه کساني هستند؟ آيا آنها که در اينجا با من هستند و يا آنها که در شهر خودم ميباشند؟! و آن بانو ميگويد :
منظورم شرکاي اصفهاني استکه فعلاً در همين خانه با تو به سر مي برند.
روشن مي شود که جناب يعقوب بن يوسف داراي قدرت و مکنت بوده که با تحکم و خشونت با مخالفان خود در مذهب ، رفتار مي کرده و اگر از دانشمندان سرشناس شيعه نبود چگونه مي توانست با آنها به بحث و گفتگوي مذهبي بپردازد ؟
بنابراين جناب ابوالحسن ضراب اصفهاني ، هم جايگاه اجتماعي داشته و هم شخصيت علمي بشمار مي رفته و هم از مردان نامدار بوده ، که در آن روزگار تاريک از قدرت گفتگوي علمي راجع به مذهب شيعه برخوردار بوده است ، و برخورداري از جايگاه ويژه باعث شده است که مخالف و موافق ، ايشان را به جلالت و عظمت مي شناخته اند.

سوم : وی مسلماً از کساني است که امام زمان ، عجل الله تعالي فرجه ، عنايتهاي ويژه به او داشته و بر همين اساس توقيع مبارک «صلوات» از ناحيه مقدسه آن حضرت براي ايشان ، صادر شده است.

عنايت خاص حضرت امام غائب ، صلوات الله عليه را به ايشان مي توان در سه کلمه خلاصه کرد :

1 – جناب ابوالحسن اصفهاني هر شب به طور مرتب آن حضرت را مشاهده ميکرده است. حال چند روز و يا چند ماه در آن منزل بوده ، براي ما معلوم نيست ، ولي آيا عنايتي بالاتر از اين مي شود که انسان هر شب مولا و سرور خود و بلکه سرور هستي را ملاقات کند.

2 – حضرت از اين که ابوالحسن با مخالفان بحث و گفتگو مي کند ، نهي مي فرمايد و براي حفظ جان او دستور مدارا با دشمنان را به وي ميدهد.

3 – دستور عمل خاص نسبت به بهترين ذکر ، يعني همان صلوات معروف به «صلوات ابوالحسن ضراب» ، دليل عنايت ويژه و مرحمت خاص آن سليمان ملک هستي به اين مرد سعادتمند است .

4 – اين جناب آنقدر مورد اعتماد و قابل قبول است که آن زن که به حسب نقل ، خاله حضرت حجت ابن الحسن ، صلوات الله عليهما ، مي باشد. از اسرار زندگي شخصي خود را براي او نقل مي کند و اگر شخصيت او مجهول بود ، محرم راز پرده دار جمال الهي نمي شد .

و اگر به دقت در واقعه تشرف نظر کنيد ، پي به اسرار و لطايفي بس بيشتر خواهيد برد و جلال مرتبه جناب ابوالحسن ضراب اصفهاني را به ديده باور ، شاهد خواهيد بود.