غیرت عربی‌تون کجا رفت؟
غيرت عربي‌تون کجا رفت؟
همه مي‌دانند و مي‌دانيم که عرب غيرت دارد. خاصه عرب آزاده و مسلمان؛ چه سني چه شيعه. ياد حسن البناء و سيدقطب و عمرمختار و ساير بزرگان و رهبران قرن‌هاي اخير هيچوقت در تاريخ گم نخواهد شد و حالا رهبراني از جنس سيدحسن نصراله، سيدعبدالملک الحوثي و … .
رهبر انقلاب در ديدار با مصطفي الکاظمي نخست وزير عراق، به بهترين وجه، با زبان کنايه و تلويحي به او مي‌گويد دين به کنار! غيرت عربي شما کجا رفت؟
اين جملات رهبر انقلاب است: “آنها [آمريکايي‌ها] ميهمان شما را در خانه شما کشتند و صريحاً به اين جنايت اعتراف کردند که اين موضوع کوچکي نيست ايران هرگز اين موضوع را فراموش نخواهد کرد و قطعاً ضربه متقابل را به آمريکايي‌ها خواهد زد”.
بله؛ عرب هميشه ميهمان را گرامي مي‌دارد. اربعيني ها مي‌دانند چه مي‌گويم. عرب مي‌ميرد اما اجازه اهانت و آسيب به ميهمانش را نمي‌دهد.کاش مسئولين دولتي‌مون، در ديپلماسي هم ادبيات انقلابي را ياد گرفته و بکار مي‌بستند. من جاي الکاظمي مي‌بودم بايد از خجالت آب مي‌شدم. البته چقدر برادران حزب‌اللهي ما در عراق مثل حشدالشعبي در ماجراي شهادت حاج قاسم سليماني و ابومهدي المهندس سوختند و دق کردند. ولي مسئولين عراقي بايد در اين قضيه بر مبناي ديني و انساني و غيرت عربي عمل مي‌کردند که نکردند!
با وجود گذشت چند ماه از شهادت فرمانده عزيزمان، رهبرمظلوم‌مان درهر سخنراني اسم حاج قاسم را بزبان مي‌آورد و درگلو بغض مي‌کند… خدا مي‌داند در خلوت شبانه چقدر براي حاج قاسم مي‌سوزد و گريه مي‌کند. بياد بغض‌هاي حضرت اميرالمومنين، بعد از شهادت مالک و عمار و ..!
داود مدرسي يان
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.