اندرونی و بیرونی – فرامرز شریفی

 ما گاهي به مسابقات معماري به عنوان داور دعوت مي‌شويم. هنگامي که پروژه‌ها را مي‌بينم متوجه مي‌شوم که متأسفانه بچه‌ها يک‌سري نکات را رعايت نمي‌کنند.

  يک ساختمان مسکوني در همه‌جاي دنيا شامل يک هال و نشيمن و قسمتي فضاي خصوصي بوده که بايد حتما از هم جدا باشند؛ قابل ذکر است که اين موضوع اندروني و بيروني حتي در فرنگستان هم رعايت مي‌شود. حال در برخي پروژه‌ها مي‌بينيم که در طراحي يک آپارتمان مسکوني بعد از وارد شدن به نشيمن و سالن بلافاصله به اتاق خواب‌ها هدايت مي‌شويد اما اگر يک مهمان غريبه در سالن داشته باشيد و فرزند شما از مدرسه بيايد بايد از جلوي اين مهمان‌ها عبور کرده تا به اتاق خود برسد. يا قرارگيري آشپزخانه در فضاهاي مسکوني که هر کدام داراي ايراداتي است.

پس بايد اين فضاها از هم جدا باشند تا هرکدام از افراد خانه به کار خود مشغول باشند. به نظر مي‌آيد که اگر رعايت‌ها توسط فرد، افراد انجام شود، مي‌توانيم وضع زندگي افراد را بهبود بخشيم و به جاي درست مي‌رسيم چون عملکرد ساختمان‌ها موضوع مهمي است.

موضوع طراحي اندروني و بيروني که امروزه حتي در کشورهاي خارجي هم رعايت مي‌شود امر مهم و در عين حال ساده‌ايست که متأسفانه معلم‌ها به بچه‌ها اين را آموزش نمي‌دهند زيرا خود آنها هم نمي‌دانند بايد چه کاري انجام دهند.
(در گفتگوي منتشر شده در کتاب «گفت‌وگو با معماران»، به کوشش جلال حسن‌خاني و رامين جليله‌وند، سال 1398)